ταβερνανθίνη

η, Ν

(βιοχ.) αλκαλοειδές, ισομερές τής ιβογαΐνης, που απομονώθηκε από είδος τού γένους φυτών ταβερνάνθη και έχει αναλγητικές ιδιότητες, ανταγωνιστικές τής σεροτονίνης.